Pjotrs Dwarsliggers Nieuwsbrief                                   25 maart 2021
nr157
 
 
 
 


De Klimaatzaak
 Een foute rechtszaak
 
 
Waarde lezers,
 
Morgen 26 maart beslist Europa over een procedure om de Europese klimaatmaatregelen afdwingbaar te maken. Deze procedure laat géén democratische controle toe. Een 'lezing, gevolgd door een stemming' en de zaak is beklonken en de lidstaten zijn nog maar eens de macht kwijt over een domein dat van levensbelang is voor hun toekomst. Blijkbaar komt het hen goed uit dat ze zich zullen kunnen verstoppen achter de EU-klimaatwaanzin.
 
Intussen heeft de Belgische VZW Klimaatzaak (in navolging van de Urgenda-zaak in Nederland) een geding aangespannen tegen de Belgische staat. Vlaanderen heeft veel vertrouwen in een goede afloop ook al wordt de regering verdedigd door advocaten die de wetenschappelijke kant van deze rechtszaak totaal niet kennen.
 
Onderstaande bijdrage - die vooraf gestuurd werd aan de bevoegde Vlaamse minister  Zuhal Demir - zou iedereen tot het besef moeten brengen  dat een dergelijk complex dossier schreeuwt om een onafhankelijk wetenschappelijk klimaatcomité (ditmaal zonder tv-vedetten).
 
Antwoorden van het kabinet sterken ons in de overtuiging dat men dit dossier niet ernstig genoeg neemt. Dat ze enkel ja-knikkende raadgevers zoeken. Politici die alleen nog aan "damage control' doen en niet meer sturend durven optreden, zijn bij voorbaat verloren.
 
 
 
Een foute rechtszaak 
door Dr. ir. Eric Blondeel
 
Samenvatting

'Klimaatzaak' wil dat de uitstoot van broeikasgassen in ons land teruggedrongen wordt: tegen 2025 met minstens 42% tegenover 1990, tegen 2030 met minstens 55%, en tegen 2050 zou ons land helemaal klimaatneutraal moeten zijn. Klimaatzaak levert geen onderzoek noch risicoanalyse noch het bewijs van haalbaarheid dat aantoont dat hun voorstel niet tot nog hogere schade gaat leiden en evenmin over wie voor de schade opdraait in het geval van mal-investeringen. Toch vraagt het de rechter carte blanche en goedkeuring.

Juridisch dienen In de klimaatzaak twee belangrijke delen onderscheiden te worden,
Inhoudelijk wordt beweerd dat de huidige opwarming van de aarde enkel en alleen te wijten is aan het menselijk handelen door broeikasgassen uit te stoten, en dat de daardoor ontstane opwarming van de aarde catastrofaal zal zijn voor de toekomst. Het voortbestaan van de mensheid wordt in gevaar gebracht..

Procedureel. Dit is het meest uitgebreide deel van de aanklach. In wezen komt het hierop neer dat de rechter gevraagd wordt verplichtingen en sancties op te leggen terwijl de internationale overeenkomsten enkel afspraken zijn en geen verplichting noch sanctie inhouden, m.a.w. Klimaatzaak wil dat dit “Soft Law” wordt en de scheiding der machten genegeerd worden. Een uiterst gevaarlijk precedent voor de toekomst.
 
Merkwaardig is dat de verdediging weinig tot geen aandacht heeft voor het inhoudelijk aspect en klakkeloos de aangevoerde IPCC- en Greenpeace-verzinsels accepteert, ondanks het feit dat zelfs het IPCC de houdbaarheid van haar visie als onhaalbaar zag en in 2018 twee belangrijke wijzigingen gepubliceerd heeft. Namelijk “dat broeikassen alleen niet de oorzaak zijn van de 1,5°C opwarming”, en dat  "Het klimaatsysteem is een gekoppeld niet-lineair chaotisch systeem en daarom is het niet mogelijk om op lange termijn toekomstige klimaat toestanden te voorspellen".

Prof. Roy Spencer vat de wijzigingen samen “De natuurlijke oorzaken van klimaatverandering zijn verre van begrepen en het klimaat kan veranderen zonder enige forcering ( want een chaotisch systeem)” . Dit geeft aan dat het klimaat per definitie oncontroleerbaar en onstuurbaar is door de mens. Een CO2-klimaatknop bestaat niet, en het bannen van fossiele brandstoffen door een rechter zal daar niets aan veranderen.

Tevens blijkt uit metingen van de NASA dat door de CO2 als meststof de vergroening van de aarde met 1% per jaar stijgt. CO2 is geen vervuiler of giftstof maar gunstig voor de voedselvoorziening en biodiversiteit maar dit wordt buiten beschouwing gelaten.
Daarom beperkt de hier gevoerde bespreking zich tot de inhoudelijke aspecten en de conclusie dat de rechter zich enkel onbevoegd kan verklaren.

De VZW Klimaatzaak  gaat uit van de oude wetenschappelijke en IPCC standpunten die leiden tot een vermeende “consensus” in de wetenschap: dat broeikasgassen en meer specifiek CO2 oorzaak zijn van de huidige opwarming, en dat fossiele energie tegen 2050 weg moet. Klimaatzaak toont nergens met een risicoanalyse dat decarbonisatie een betere oplossing is, noch wie opdraait voor de belangrijke kosten voor mal-investering als gevolg van deze beslissing.

Het is dan ook een rechtszaak gebaseerd op foute redenen en in de hand gewerkt wordt door het schisma tussen klimaatactivisme en klimaatrealisme in de wetenschap. Een rechter kan daar niet over oordelen. Daarom moet de rechter zich onthouden.
 
 
 
Een technische analyse
 
Inleiding

Het verhaal start met de oprichting van UNFCC (UN Framework Convention on Climate Change) binnen de schoot van de VN die de COP (Conference Of Parties) evenenmenten organiseert en “wetenschappelijk” ondersteund wordt door het IPCC.
Belangrijk is dat Christina Figueres  als Eexecutive Secretary van UNFCC in 2017 in Brussel de werkelijke reden aangaf achter het temperatuurverhaal ,
"Dit is de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid dat we onszelf de taak stellen om opzettelijk, binnen een bepaalde tijdsperiode, het economische ontwikkelingsmodel te veranderen dat al minstens 150 jaar regeert sinds de industriële revolutie,”, met andere woorden de klimaatopwarming is een drogreden.

In 2015 werden in de COP van Parijs afspraken gemaakt rond het beperken van de opwarming van de aarde liefst onder 2°C ten opzichte van het pre industrieel tijdperk°C en later nog verengt tot 1,5°C. Deze afspraken zijn niet bindend en sancties kunnen niet opgelegd worden. De vzw Klimaatzaak vraagt aan de rechter deze bindend en strenger te maken waardoor hij straffen kan uitspreken indien deze niet gehaald worden. Ze eisen een dwangsom van 1 M€/maand zolang de overheid de doelen niet haalt. Hiermede treedt de rechter buiten het domein van de trias politica.

Onder invloed van IPCC en klimaatmodellen wordt de opwarming van de aarde toegeschreven aan de menselijke invloed op de toename van broeikasgassen, algemeen AGW (Anthropogenic Global Warming) en in activistische middens CAGW genoemd waarbij de C wijst op de catastrofale, en werd verder dominant verengd tot de CO2 uitstoot door verbranding van de fossiele brandstoffen.

Akkoord van Parijs

Het maakt onderscheid tussen 3 groepen van landen:
1. De opwarming wordt aan de industrie (westerse) landen toegeschreven en moeten CO2 afbouwen samen met een schadevergoeding 100miljard per jaar te storten in een fonds voor de ontwikkelingslanden
2. De opkomende landen China worden geen CO2 beperkingen opgelegd. China is momenteel de grootste CO2 uitstoter
3. Analoog voor de ontwikkelingslanden die een vergoeding krijgen uit het fonds.
 
Een aantal landen waaronder Rusland hebben niet ondertekend.
Door deze indeling schiet het akkoord zich in de voet, momenteel is de CO2 nog steeds stijgend want de groei aan CO2 productie enkel en alleen in China is al hoger dan de afbouw van de industrie landen.Men komt er nooit.
Dit toont aan dat Parijs een dekmantel is voor het VN doel van herverdeling te betalen door het westen.

Rechter dient zich in deze onbevoegd te verklaren
 
Het klimaat is ook volgens het IPCC een chaotisch systeem en niet bijgevolg niet beheersbaar of stuurbaar door de mens,
Het IPCC geeft tevens aan dat broeikasgassen niet de enige oorzaak is van opwarming, de meeste wetenschapper schatten het effect rond 1/3.
De scheiding der machten gebied dat een rechter zich enkel met de toepassing van de wet bezig houd en niet in de plaats mag treden van het parlement.

Een Belgische rechter kan het Parijs akkoord niet wijzigen gezien het internationaal karakter.

Wetenschappers zijn het oneens dat AWG de dominante factor is voor de huidige opwarming, klimaat alarmisten nemen de andere invloeden zoals zon, wolken, tektoniek, instellair stof en stralingen…niet in rekening. Wetenschapsontwikkeling is gebaseerd op voortschrijdend inzicht en een rechter met nog minder wetenschappelijke kennis kan hier enkel potten breken.

De toekomst voorspellingen voor het klimaat zijn gebaseerd op computermodellen die onmogelijk valideerbaar zijn in de toekomst. Deze voorspellingen zijn totaal waardeloos.
Indien de rechter de Klimaatzaak volgt worden miljarden per jaar uitgegeven voor niets, dit heeft niet enkel verstrekkende geo- politieke gevolgen, maar ook het sociaal klimaat en vooral de armoede zal er onder lijden, met andere woorden de remedie is erger dan de (niet bewezen) oorzaak.

In tegenstelling tot een wet die vrij vlot kan aangepast worden door het parlement is een rechterlijke uitspraak eeuwigdurend tenzij er een gerechtelijke dwaling vastgesteld wordt, en een andere rechter een nieuw oordeel kan vellen. Dergelijke procedure is ingewikkeld, tijdrovend en duur. Een foute uitspraak kan het land voor decennia in de ellende storten.

De haalbaarheid van de Klimaatzaak eisen werden nergens aangetoond, er is geen risico analyse beschikbaar en decarbonisatie kan mogelijks grotere nadelen vertonen die nog schadelijker zijn.

CO2 is geen schadelijk gas maar enkele planten meststof waarbij de NASA aantoont dat de aarde ongeveer met 1% per jaar groener wordt.
 
Klimaatmodellen zijn waardeloos als voorspeller

Klimaatzaak surft op de huidige hype gevoerd door de klimaatalarmisten en ondersteund door media. Een groep wetenschappers en recent ook het IPCC is het niet eens dat de aarde enkel en alleen opwarmt door de antropogene broeikasgassen en stellen dat de invloed van die gassen op het klimaat veel lager is dan voorspeld door klimaat modellen.
Klimaatmodellen zijn in deze fout om twee hoofd redenen
Deze modellen gaan uit van het feit dat enkel de broeikasgassen de oorzaak zijn met een temperatuur als gevolg. Experimenteel blijkt een correlatie te zijn, zowel op korte als lange termijn, tussen temperatuur en CO2 waarbij CO2 altijd na-ijlt op de temperatuur, bijgevolg is de temperatuur de drijvende kracht/oorzaak en CO2 het gevolg. De causaliteit hiervan wordt beschreven door de wet van Henry die zegt dat de oplosbaarheid van gassen in een vloeistof daalt met stijgende temperatuur. Aangezien water 70% van het aardoppervlak uitmaakt is er een enorme uiwisseling tussen CO2 en zeewater. In evenwicht zal bij een stijging van de zeewater temperatuur deze meer CO2 afgeven, of minder CO2 opnemen, waardoor de CO2 concentratie in de atmosfeer stijgt. Voor meer detailszie hier
 
Klimaatmodellen hebben geen toekomst voorspellende waarde vanwege de onmogelijke validatie
 
Het klimaat is zo ingewikkeld, zelfs nu ook door het IPCC chaotisch genoemd, dat het onmogelijk met computerprogramma’s perfect beschrijfbaar is. Het meest duidelijk is het volgende, de huidige weersvoorspelling halen met moeite 2 weken, klimaat wordt gedefinieerd als het weer geïntegreerd over 30 jaar. Klimaatvoorspelling voor 2100 waarop de Klimaatzaak steunt is totaal onmogelijk.

Willis Eschenbach is een nerd in modelleren en schrijft in “There Are Models And There Are Models” : “Computer klimaatmodellen maken deel uit van een bepaalde klasse van modellen die ‘iteratieve’ computermodellen worden genoemd. In deze klasse van modellen wordt de uitvoer van de ene tijdstap teruggevoerd naar de computer als de invoer van de volgende tijdstap. Deze modellen zijn bijzonder nukkig, onstabiel, vatbaar voor interne instabiliteit en gaan over het algemeen in de fout. Ze moeten meestal op de een of andere manier kunstmatig 'ingeperkt' worden om te voorkomen dat ze uit de hand lopen.”
 
En verder“ het feit dat een klimaatmodel het klimaat uit het verleden perfect kan nabootsen, betekent NIET dat het een nauwkeurige weergave is van de werkelijkheid. En in het bijzonder betekent het NIET dat het de toekomst nauwkeurig kan voorspellen.”

“Computer modelleerders, waaronder ikzelf soms, zijn allemaal onderhevig aan een bijna onweerstaanbaar verlangen om de Modelwereld voor de echte wereld te verwarren. Ze zeggen dingen als "We hebben vastgesteld dat klimaatfenomeen X wordt veroorzaakt door Y te forceren". Maar een echte verklaring is: "We hebben vastgesteld dat in ons model het gemodelleerde klimaatfenomeen X wordt veroorzaakt door onze gemodelleerde forcering Y". Helaas zijn niet alleen de modelbouwers in dit proces voor de gek gehouden.”

Veel series klimaatmodellen worden verticaal geklasseerd omdat ze niet overeenstemmen met de overtuigingen, opvattingen, verkeerde ideeën en misverstanden van de bovengenoemde programmeur. Ze zullen ons alleen de resultaten laten zien van de modelruns waarmee ze het eens zijn, niet de resultaten van de runs waarbij het model ontspoorde.

Als gevolg van al deze overwegingen leeft iedereen die denkt dat de klimaatmodellen iets kunnen 'bewijzen', 'vaststellen' of 'verifiëren' dat vijfhonderd jaar geleden of over honderd jaar zal gebeuren, in een paradijs voor dwazen. Deze modellen zijn op geen enkele manier geschikt voor die taak. Ze bieden ons misschien inzichten, of laten ons nadenken over nieuwe ideeën, maar ze kunnen alleen dingen 'bewijzen' over wat er in de modelwereld gebeurt, niet in de echte wereld.

IPCC over klimaatvoorspellingen

In een TAR 14-rapport van 2018 wordt in het zesde punt van de executive summary aangegeven: “ Het klimaatsysteem is een gekoppeld niet-lineair chaotisch systeem en daarom is het niet mogelijk om op lange termijn toekomstige klimaattoestanden te voorspellen.”, waarmee toegegeven wordt dat het klimaat per definitie oncontroleerbaar en onstuurbaar door de mens.
In een 2018 SPM document  staat onder A2 “Opwarming door antropogene emissies van de pre-industriële periode tot heden zal eeuwen tot millennia aanhouden en zal verdere lange termijn veranderingen in het klimaatsysteem blijven veroorzaken, zoals zeespiegelstijging, met bijbehorende effecten (hoog vertrouwen), maar deze emissies alleen veroorzaken waarschijnlijk geen opwarming van de aarde met 1,5 °C (gemiddelde zekerheid). (Figuur SPM.1) {1.2, 3.3, Figuur 1.5} "
Dit is de essentie van de klimaatdiscussie die een rechtszaak absurd maakt waarbij burgers een regering verantwoordelijk stellen omdat die niets doet en kan doen aan de baan van de planeten, de geofysische activiteit van de aarde met zijn onderzeese vulkanen, de El ninjo’s en El ninja’s, het magnetisme van de zon de kosmische straling en hun impact op wolkenvorming met albedo effecten, de jaarlijkse natuurlijke emissies van CO2 door oceanen en de carboncyclus van flora en fauna die het twintigvoud is van de emissies van de mens, etc...

IPCC = Intergovernmental Panel on Climate Change is geen wetenschappelijk orgaan
Het IPCC is opgericht in de schoot van de VN
De naamgeving zelf:”Intergovernmental “heeft een politieke dimensie en” Climate Change” wil zeggen dat het uitgaat van een onnatuurlijke klimaatverandering, en dit in opdracht van het hoger genoemde UNFCCC waar het voor werkt, en Climate Change wil tegengaan via de COP conferenties.

Niet de wetenschap maar de politiek staat centraal in de organisatie. De Agenda wordt door de administratie vastgelegd en bepaald wat wel en niet mag besproken worden. De verslaggever heeft vergaande bevoegdheden en schrijft een verslag dat voorgelegd wordt aan de SPM ( summary for Policy makers) vergadering, dit is een groep van afgevaardigden van de deelnemende landen, en zeker geen wetenschappers, zij “bespreken lijn per lijn aanpassingen tot er overeenstemming is”. Daarna gaat de SPM terug naar de groep wetenschappers met de opdracht hun teksten “ in lijn brengen met de SPM”. Duidelijker kan het niet dat wetenschap gemanipuleerd wordt. Vandaar dat veel vroegere enthousiaste wetenschappers inclusief een Nobelprijswinnaar dit orgaan de rug gekeerd hebben. Meer details in Dwarsliggers

Het IPCC ondersteunt de CO2 hypothese, dat die fout is wordt hier beschreven, Deze hypothese is in 2018 bijgestuurd en stelt nu dat de broeikasgassen niet als enige de oorzaak zijn, verder ook besproken in feiten.
Gezien de vooringenomenheid van het IPCC is het duidelijk dat Klimaatzaak in hen een bondgenoot ziet en zich lovend uitspreekt zoals in deel 3 van de aanklacht onder De bijzondere status van IPCC rapporten.

De werkelijkheid is dat de IPCC bewering dat alle literatuur peer reviewed is absoluut geen steek houd, integendeel, tevens zijn een groot aantal schandalen bekend, vooral bekend zijn “Climategate” rond manipulatie van temperatuurregistraties en prof Mann die de “Hockey stick” gecreëerd heeft dat het 2001 icoon van het IPCC was  en de klimaatconferentie van Marrakesh domineerde, intussen is prof. Mann door de rechtbank veroordeelt voor het niet willen/kunnen overhandigen van de berekeningswijzen die tot de hockey stick leiden, en vermijd het IPCC nu de hockey stick.
Op het internet circuleren de SYNTHESE CONCLUSIES van het advocatenkantoor EQUALdie zeer uitgebreid is en de DADVAARDING gepubliceerd door KLIMAATZAAK. Enkel deze laatste wordt verder besproken

Dit betoog wordt inhoudelijk gevoerd en er wordt niet ingegaan op de juridische aspecten, enkel worden de “ feiten? “ uit de aanklacht op hun waarde beoordeeld.

Voor de leesbaarheid wordt verder de gebruikte nummering bij “de feiten” vanaf blz.6 en verder in de dagvaarding behouden.

8 Antropogene klimaatverandering.
Hierin wordt gesteld “ De causaliteit tussen menselijke activiteiten en klimaatverandering is volgens de laatste wetenschappelijke bevindingen onbetwistbaar.” “IPCC, AR5, WG1, SFP”), 15: “Het is extreem waarschijnlijk dat menselijke invloed de dominante oorzaak is geweest van de vastgestelde opwarming sinds midden 20ste eeuw”
Echter het IPCC ondersteunt dit niet meer, in een meer recente Summary SPM for Policymakers report 2018 version Jan 2019 staat onder
A2 Opwarming door antropogene emissies van de pre-industriële periode tot heden zal eeuwen tot millennia aanhouden en zal verdere lange termijn veranderingen in het klimaatsysteem blijven veroorzaken, zoals zeespiegelstijging, met bijbehorende effecten (hoog vertrouwen), maar deze emissies alleen veroorzaken waarschijnlijk geen opwarming van de aarde met 1,5 °C (gemiddelde zekerheid). (Figuur SPM.1) {1.2, 3.3, Figuur 1.5}
Antropogene emissies (inclusief broeikasgassen, aerosolen en hun precursoren) tot op heden zullen waarschijnlijk geen verdere opwarming van meer dan 0,5 ° C veroorzaken in de komende twee tot drie decennia (hoge zekerheid) of op een tijdschaal van een eeuw (gemiddeld vertrouwen). {1.2.4, figuur 1.5}
 
Zie ook Prof Van Broekhoven Klimaatopwarming koelt af en Heibel om IPCC

9 Vastgestelde stijging 0,8°C.
“De gevolgen daarvan zijn duidelijk zichtbaar in de wereld,…. alsook de schadelijke gevolgen van deze veranderingen voor de mens ….., EPA) in 2009 CO2 aangeduid als ‘air pollutant’”
Het tegendeel is waar . Meer mensen sterven door koude dan van warmte, tevens heeft de temperatuurstijging positieve effecten, zo is het aandeel bruikbare grond toegenomen, getuige de steeds stijgende graanproductie die nodig is om de steeds groeiende bevolking te voeden. Anderzijds is CO2 geen vervuiler noch giftig, maar een plantenmeststof, met als gevolg dat volgens de NASA is de vegetatie index met 10% gestegen tussen 2000 en 2021. De aarde is groener geworden wat ten goede komt aan de bevolking en biodiversiteit.

10. Cumulatie van CO2 in de atmosfeer. .
De wetenschap heeft vastgesteld dat CO2-moleculen pas na vele honderden jaren verdwijnen uit de atmosfeer, maar intussen hun opwarmende eigenschappen behouden. De huidige (40% hogere) CO2-concentratie in de atmosfeer is dus in feite een optelsom van antropogene CO2-emissies sinds 1750.
Deze bewering is onterecht, uitgaande van de wet van Henry word permanent CO2 opgenomen door het koude water aan de polen en afgegeven aan de evenaar, er is bijgevolg een permanent transport en opslag van CO2 in zeewater, naast de opname door plantengroei aan land.

Jenifer Marohasy analyseerde in 2009 36 peer review publicaties  die aantonen dat het IPCC standpunt in rood aangegeven in onderstaande grafiek niet gedeeld wordt door de wetenschap.
 
 
 
 
Het IPCC is hier eigenzinnig maar de hoge waarde is nodig om het (overdreven) effect van CO2 op de temperatuur met de klimaatmodellen aan te tonen.
 
Bij de start van de industriële revolutie bevond de CO2-concentratie zich op 280 ppm (parts per million). In 2013 bevindt de CO2-concentratie zich op het niveau van 400 ppm en met de huidige mondiale uitstoot verwacht de wetenschap dat de CO2-concentratie met meer dan 20 ppm per decennium toe zal nemen en rond 2030 op het niveau van 450 ppm zal zijn gekomen. Dit concentratieniveau beantwoordt aan een gemiddelde temperatuurstijging op aarde van 2 graden Celsius.
 
Hier wordt genegeerd dat het broeikasgasconcentratie effect op de temperatuur een logaritmische wet volgt  dit betekent dat naarmate de concentratie hoger is het effect van de temperatuur toename daalt, er is een saturatie effect, de onderstaande Fig. 6 van Equal is dan ook totaal onwetenschappelijk en misleidend
 
 
 
 
De stijging van 2°C volgt uit modellen waarvan boven aangetoond is dat deze geen enkele voorspellende waarde kunnen hebben
.
Hier wordt gesuggereerd dat 2°C temperatuurstijging “ een gevaar is voor de mondiale samenleving ….. nemen ook de schadelijke effecten voor de ecosystemen en de mensheid toe. Bovendien neemt de kans op zelfversterkende processen toe die op menselijke tijdschalen onomkeerbaar zijn (zogenaamde ‘positieve feedback’- effecten).”
Dit zijn onterechte beweringen, in het verleden zijn de temperaturen meermaals hoger geweest, getuige de landbouwnederzettingen op IJsland en de aanwezigheid van bomen in gletsjers. De zelfversterkende processen doen zich zoals hoger beschreven enkel voor bij de klimaatmodellen vanwege interne instabiliteit, maar zijn in het aards bestaan nog nooit voorgekomen. De aarde is in het verleden doorheen meerdere ijstijden cyclussen gegaan die zich perfect herhaalden. Er is dan ook geen enkel bewijs uit het verleden dat een onomkeerbaar effect zou kunnen plaatsgrijpen. Dit is puur een (ongewenst) effect in de klimaatmodellen dat fout gecommuniceerd wordt.

13. Sluipend en sluimerend schadebeeld.
Hier wordt beweerd dat het antropogene klimaat effecten pas met vertraging cumulatief zichtbaar worden omdat het klimaatsysteem vertraagd reageert op broeikasgasemissies en de effecten pas op 30-50 jaar zichtbaar zijn.

De werkelijkheid is omgekeerd, alle metingen tonen aan dat de CO2 na-ijlt op de temperatuur. Eerst is er de temperatuur daarna de CO2. Een toename van bijvoorbeeld de temperatuur is het gevolg van energieabsorbtie door landmassa en vooral zeewater waarbij de temperatuursverandering vertraagd doorkomt t.o.v. de energietoename.
 
Abdussamatov die de zon bestudeert geeft aan dat de tijdsvertraging tussen veranderingen op de zon en op de aarde 30+/-11 jaar zijn. Dit heeft op de aarde in het verleden nooit voor de aarde zelf tot aantoonbare schadelijke effecten geleid, wel waren er de effecten zoals de kleine ijstijden die voor de bevolking tot erbarmelijke toestanden hebben geleid met koude en voedsel schaarste . Hij voorspelt een temperatuurdaling met een minimum binnen 20-30 jaar...
 
 
 
 
             Pjotrs Dwarsliggers