Het lijkt een boute voorspelling, maar het probleem dat in deze bijdrage wordt onderzocht zal cruciaal zijn voor de toekomst van de democratie in de Westerse Wereld. Lees en oordeel zelf!
Zorgelijke feiten uit een recent rapport
Inleiding
Vakkundig ondergesneeuwd
Rond Tik Tok was er de laatste dagen veel te doen. Terecht, vooral wegens het feit dat de Chinese versie grondig verschilt van de Westerse. Maar verwijt de pot de ketel niet dat hij zwart is? Het is immers een feit dat gefundeerde vragen over desinformatie vanwege de overheid en sociale media vakkundig ondergesneeuwd blijven, ook al hebben deze reeds enorme en aangetoonde economische en sociale schade aangericht. Er is sprake van een heus industrieel censuurcomplex.
Hoezo, vierde macht?
Dat industrieel censuurcomplex bestaat niet alleen uit de overheid, universiteiten, media en de socialemediareuzen, maar ook uit enkele niet-gouvernementele organisaties. Die waren ooit bedoeld als de waakhonden van de overheid. Daarvoor werden ze door de belastingbetaler ondersteund, maar nu keren ze die de rug toe. Ook de media, die als 4de macht mee de bescherming van de democratie gestalte gaven, keren zich nu radicaal tégen de burger, hoewel die nog steeds hun rekeningen betaalt.
Laat dit maar even doordringen!
Het Global Engagement Center
In het geval van de Verenigde Staten van Amerika staat hierbij centraal het zogeheten Global Engagement Center (GEC) - https://www.state.gov/bureaus-offices/under-secretary-for-public-diplomacy-and-public-affairs/global-engagement-center/). Dat werd opgericht door Barack Obama met diens Executive Order 13271. Dit feit speelde zich af in 2015-2016. Het markeerde een verschuiving van het beheer van terrorismebestrijding naar de veel bredere informatie. Het genoemde “Gobal Engagement Center” bepaalt nu wie er op de (lange) zwarte lijst komt.
Het censuur-industrieel complex
Matt Rabbi (Rabbi Hershel Jonah Matt , 11/7/1922 - 26/12/1987, was een rabbi, onderzoeker en hoogleraar) geeft aan dat Twitter méér was dan een partner van de overheid.
Tezamen met andere technologiebedrijven hield Twitter regelmatig een "industriebijeenkomst" met de FBI en DHS (DHS Cyber Security Division - een afdeling van het United States Departement of Homeland Security of DHS). Twitter ontwikkelde een formeel systeem voor het ontvangen van duizenden inhoudelijke rapporten uit alle hoeken van de overheid: HHS (United States departement of Health and Human Services), Financiën, NSA en zelfs de lokale politie. E-mails van de FBI, DHS (cyberveiligheid) en andere instanties kwamen vaak met spreadsheets van honderden of duizenden accountnamen binnen ter beoordeling. Vaak werden deze kort daarna verwijderd.
Men kwam op het idee om deze hele verzameling overheidsinstanties zoals DHS, FBI of het Global Engagement Center (GEC), samen met "Ngo’s die niet academisch zijn" (een onverwacht agressieve partner!) en commerciële nieuwsmedia - te beschouwen als het “Censuur Industrieel Complex”.
De kern van het probleem
De kern van het probleem is nu dat de media en die Ngo’s, die samen als 4de macht de bewakers van de democratie horen te zijn en die daarvoor door de burger en via subsidies betaald worden, nu de kant van het Geheim Censuur Industrieel Complex gekozen hebben.
Bijzonder pijnlijk is dat zelfs John Bennett, Director of Security van de Wikimedia Foundation, aanwezig was op de Aspen Institute training sessie van 25 juni 2020. Daar werd afgesproken om gelekte informatie, hoe nauwkeurig ook, te onderdrukken, zoals bijvoorbeeld in het geval van het Russisch hacken en er een verhaal over het hacken van te maken in plaats van over de inhoud van de hack (deze techniek is tot mijn ergernis nu alom tegenwoordig ook op de VRT en VTM, zoals meest recent het hele stikstofverhaal). Hoeft de verwondering dat Wiki niet altijd betrouwbaar is?
Wat het Aspen institute betreft heeft Matt Rabbi het over een groep extreem rijke, bevoorrechte, halfopgeleide, zelfingenomen personen waaronder prins Harry die samen komen in Noord-Amerika's chicste toevluchtsoord in de bergen, in een instelling die zwaar wordt gefinancierd met geld van de belastingbetaler, om te praten over censureren en het corrigeren van de "informatiestoornis" van het plebs .
Het eerste amendement
De overname door Musk van Twitter deed dit systeem op zijn grondvesten daveren. In de laatste ronde van de Twitter Files laat Matt Taibbi zien hoe Twitter niet alleen dingen censureerde die later waar zouden blijken te zijn, maar dingen waarvan het al wist dat ze waar waren.
Michael Shellenberger (een Amerikaans auteur en activist) ging met Matt Taibbi (een collega van Shellenberger) naar het Amerikaans Congres met een samenvatting op zijn eigen Substack: Blootgesteld: Amerika's geheime censuur-industrieel complex over de schending door ambtenaren, agentschappen en aannemers van de Amerikaanse overheid van het eerste amendement, waarin beperkingen op de vrijheid van meningsuiting en vereniging verboden werden.
Bemerk dat zelfs deze censuur nu in VS-rechtszaken voorkomt. De politiek getinte “Jan 6” rechtszaak is daar een voorbeeld van, waarbij belangrijke ontlastende informatie door de onderzoekers verborgen werd gehouden en tot onterechte veroordelingen heeft geleid.
Enkele passages uit het belangrijke verslag van Michael Shellenberger
https://public.substack.com/p/exposed-americas-secret-censorship
Hierna volgen enkele belangrijke passages uit dit verslag. Ze worden hier uitvoerig gebracht zodat de lezers kennis kan maken met wat er ten gronde verkeerd aan het lopen is.
“Wij en anderen hebben al gerapporteerd over enkele acties van dit complex, inclusief de desinformatiecampagnes. Maar de omvang van de censuur was ons tot voor kort onbekend. En, wat even belangrijk is, we begrijpen nu de manieren waarop dit complex tegelijkertijd desinformatie verspreidt en censuur eist.”
“Wat mijn 68 pagina's tellende getuigenis voor het Congres laat zien is een poging van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten van de Amerikaanse regering om een "informatieoorlog" tegen het Amerikaanse volk te voeren.”
“Eisenhowers vrees was gegrond. Tegenwoordig financieren Amerikaanse belastingbetalers onbewust de groei en macht van een Censuur Industrieel Complex dat wordt geleid door de wetenschappelijke en technologische elite van Amerika, wat onze vrijheden en democratie in gevaar brengt.”
"Als overheidsfunctionarissen dergelijke censuur sturen of faciliteren", merkt Jonathan Turley, hoogleraar rechten aan de George Washington University op, "roept dat serieuze vragen op over het Eerste Amendement. Het is een axiomatisch gegeven dat de overheid niet indirect kan doen wat haar direct verboden is.”
Censoren aan het werk
Bovendien weten we uit het genoemde rapport van Shellenberger dat de Amerikaanse overheid organisaties heeft gefinancierd die adverteerders onder druk zetten om nieuwsmediaorganisaties en sociale media platforms te boycotten die a) weigeren te censureren en/of b) desinformatie verspreiden, inclusief vermeende complottheorieën.
Het is belangrijk te weten hoe die groepen werken. Publiekelijk in gesprek treden met hun tegenstanders in een open uitwisseling van ideeën doen ze niet. Ze vragen niet om een nationaal debat over de grenzen van het eerste amendement van de Amerikaanse grondwet. Integendeel, ze maken zwarte lijsten van tegenstanders en voeren vervolgens de druk op, vleien, en eisen dat sociale-mediaplatforms de mensen op deze zwarte lijsten censureren, ondergraven en zelfs verbannen.
Wat voor types zijn die censoren? Ze zijn een bekend type. Overdreven zelfverzekerd in hun vermogen om waarheid van onwaarheid, goede intentie van slechte intentie te onderscheiden, is het instinct van deze gangmonitor-types om bijvoorbeeld te klagen bij de leraar - en, als de leraar niet gehoorzaamt, hem te passeren tot bij de directeur. Een dergelijke aanpak zou kunnen werken op de middelbare school en op veel elite-universiteiten, maar het is een gruwel voor vrijheid en het is machtsmisbruik.
In diskrediet brengen van nochtans correcte informatie
De hier bedoelde organisaties voeren ook hun eigen beïnvloedingsoperaties uit, vaak onder het mom van 'fact-checking'. De intellectuele leiders van het censuurcomplex hebben journalisten en leidinggevenden van sociale media ervan overtuigd dat vaak nauwkeurige informatie eigenlijk desinformatie is, dat geldige hypothesen samenzweringstheorieën zijn en dat grotere zelfcensuur resulteert in nauwkeurigere berichtgeving. In veel gevallen is censuur, zoals het labelen van posts op sociale media, onderdeel van de beïnvloedingsoperatie gericht op het in diskrediet brengen van feitelijke informatie.
Het industriële censuurcomplex combineert de gevestigde methoden van psychologische manipulatie, sommige ontwikkeld door het Amerikaanse leger tijdens de Global War on Terror, met zeer geavanceerde gereedschappen uit de computerwetenschap, waaronder kunstmatige intelligentie. De leiders van het complex worden gedreven door de angst dat internet en sociale mediaplatforms populistische, alternatieve en marginale persoonlijkheden en opvattingen versterken, wat zij als destabiliserend beschouwen. Ambtenaren, agentschappen en aannemers van de federale overheid zijn overgegaan van het bestrijden van ISIS-rekruteerders en Russische bots tot het censureren en deformeren van gewone Amerikanen en ongewenste publieke figuren.
Belangrijk is dat de norm voor het inzetten van militaire controle- en spraaktegenmaatregelen van militaire kwaliteit is verschoven van "terrorisme bestrijden" naar "extremisme bestrijden" en naar het “tegengaan van eenvoudige desinformatie”. De overheid heeft niet langer het predicaat nodig om u een terrorist of extremist te noemen om overheidsmiddelen in te zetten om uw politieke activiteiten tegen te gaan. Het enige predicaat dat het nodig heeft, is simpelweg de bewering dat de mening die je op sociale media hebt geuit, onjuist is.
Ook in de conventionele nieuwsmediastructuren
Deze inspanningen strekken zich uit tot het beïnvloeden en zelfs sturen van conventionele nieuwsmediaorganisaties. Sinds 1971, toen de Washington Post en de New York Times ervoor kozen geheime documenten van het Pentagon over de oorlog in Vietnam te publiceren, begrepen journalisten dat ze een professionele verplichting hebben om verslag uit te brengen over gelekte documenten waarvan de inhoud in het algemeen belang is, zelfs als ze gestolen zijn. En toch drongen het Aspen Institute en Stanford's Cyber Policy Center er in 2020 bij journalisten op aan om "het Pentagon Papers-principe te breken" en gelekte informatie niet te behandelen om de verspreiding van "desinformatie" te voorkomen.
Het begrip “schade” wordt veel breder gedefinieerd
Door de overheid gefinancierde censoren beroepen zich vaak op het voorkomen van schade in de echte wereld om hun eis tot censuur te rechtvaardigen. Maar de censoren definiëren schade veel uitgebreider dan het Hooggerechtshof. De censoren hebben schade zelfs zo breed gedefinieerd dat ze het rechtvaardigen dat Facebook nauwkeurige informatie over COVID-vaccins censureert, bijvoorbeeld om "aarzeling met vaccins" te voorkomen. Hun doel is duidelijk niet het beschermen van de waarheid, maar eerder het overtuigen van het publiek. Waarheidsvinding is nochtans het doel van open debat en vrije uitwisseling van ideeën.
En steeds vaker zeggen de censoren dat het hun doel is om informatie te beperken die overheids-, industriële en nieuwsmediaorganisaties "delegitimeert". Dat mandaat is zo ingrijpend dat het gemakkelijk kritiek op elk deel van de status-quo zou kunnen censureren, van gekozen functionarissen tot instellingen en wetten. Deze extreme, reactionaire houding is ronduit on-Amerikaans, doch vloekt ook met onze eigen visie op waarheidsvinding.
Welke aanpak wordt er in de VS in deze zaak bepleit?
1--Het Congres moet de financiering van de censoren onmiddellijk stopzetten en hun activiteiten onderzoeken.
2---Het Congres zou onmiddellijke rapportage moeten verplichten van alle gesprekken tussen leidinggevenden van sociale media, overheidsmedewerkers en aannemers met betrekking tot het modereren van inhoud.
3--- Het Congres zou de brede toestemming moeten beperken die wordt gegeven aan sociale mediaplatforms om propaganda te censureren, te deplatformeren en te verspreiden.
Onafhankelijk van wat het Congres ook doet, het is de plicht van het Amerikaanse volk om wakker te worden voor de dreiging van overheidscensuur. "Alleen een alerte en goed geïnformeerde burgerij," merkte Eisenhower op, "kan de juiste afstemming van het enorme industriële en militaire defensieapparaat afdwingen met onze vreedzame methoden en doelen, zodat veiligheid en vrijheid samen kunnen gedijen."
Conclusie
De hiervoor besproken feiten vormen de kern van de analyses van het 68 pagina tellende rapport van Michael Shellenberger. Het is ook voor ons in Europa een noodzakelijke nota. Het rapport is zeer verhelderend over de desinformatie en manipulatie door overheid in alle geledingen, Ngo’s, en de diverse media om de burger naar hun hand te zetten over milieu, klimaat, Covid, Bidens zoon, beïnvloeden verkiezingen, Russiagate, ... Al die onderwerpen komen in het rapport aan bod. Alleen een berekening van de aangerichte schade ontbreekt nog.
